Ik ben gebroken, zegt ze. Ik bedoel echt in stukken.
Ze zit tegenover me in mijn praktijk. Ze is klein en in zichzelf gekeerd. Nee, hoor, zeg ik. Je bent helemaal heel. En ik denk: je bent gelukkig hier. Dat is al een hele stap.
In mijn optiek is niemand gebroken. Helaas zijn er wel veel getraumatiseerde en verdrietige mensen. Ik zeg helaas, maar eigenlijk is het zo dat iedereen zelf het levenspad kiest. Dus alle moeilijkheden komen op ons pad omdat we die zelf willen ervaren.
We moeten ermee dealen met alle struikelblokken. We moeten vallen en opstaan. Dat is het leven zoals we het kennen. Toch zijn er trauma’s die je zelf niet makkelijk weg krijgt. Men denkt dat zulke trauma’s diep verborgen zitten. Voor mij is dat heel anders.
Ik zie de energie in en om mensen en ik zie hun de blokkades. Die kan ik wegsturen op verschillende manieren.
Ik kijk haar aan. Er zijn alleen wat blokkades, zeg ik, die gaan we nu opruimen.
Terwijl ik haar behandel zie ik verstoringen in haar emotionele huishouding, maar ook in haar ratio. Er hangen vervelende energieën in haar aura. Al met al snap ik goed dat ze zich op zijn zachtst gezegd niet in balans voelt. Ze is misbruikt als kind en is daarna aan de drugs gegaan. Nu heeft ze al jaren geleden de drugs afgezworen, maar ze heeft het zwaar. Na veel therapie heeft ze nog steeds heftige stemmingswisselingen. Ik krijg behoefte om met veel kracht die nare boel weg te halen bij haar, maar ik moet voorzichtig zijn. Ze is zwanger.
Mijn behandeling is niet storend voor het baby’tje en als de moeder in balans is verloopt de zwangerschap ook beter, maar toch.
Ik breng haar met geleide meditatie terug naar zichzelf. Ik geef haar een healing, eerst rustig en als ik zie dat ze er goed op reageert en de baby ook, haal ik zoveel mogelijk weg. Samen ruimen we met succes nare blokkades uit de weg. Haar energie kan weer stromen. Ze heeft haar ogen nog gesloten, en toch is haar uitdrukking open en vredig. Alsof er een andere vrouw zit. Ze lijkt wel twee keer zo groot.
Terwijl ze bijkomt en een glaasje water drinkt, zie ik hoe haar aura oplicht in mooie kleuren. Die kleuren hebben ook hun betekenis. Lila is spiritualiteit, geel laat zien dat je er mag zijn en groen is de chakrakleur van de liefde.
Een aura laat zich alleen zien als de mens dat wil. Een gelukkige bijkomstigheid voor mij, want van een heleboel mensen wil ik hun aura echt niet zien.
Dit aura straalt. Een krachtige vrouw kijkt mij vastberaden aan. De opluchting en bevrijding zijn af te lezen van haar gezicht.
Ze is een vrouw uit één stuk.
